bugün iki defa yenildim. elimde olmaksızın. kaçırdım: iki fırsat önümden geçip gitti. arkalarından öylece baktım. önceden fark edememiştim. sadece gülüyordum. şimdi sinirimi bozan kaçırdıklarımı birer birer anneme anlatıyorum. annem de "valla hiçbir şey anlamadım." diyor, sıkılmadan her defasında. biz böyle çok iyi geçiniyoruz. sonra annem gidiyor. yanıyorum, ah aman kahroluyorum, çünkü içimde bir yerlerde ortaya çıkmaya çalışan biri var. ama hiç fark eder mi? çıkması ya da çıkmaması? üzülmüyorum yine yenildim diye. annem anlamıyorken Selim geliyor. Selim iyi ki var. Turgut iyi ki var. Esat sen bile iyi ki varsın. Yoksa böyle Selim'i kim anlatacaktı? Selim'i kim ne yapsındı? Hikmet'i ne yapmışlardı? sevgi tomurcuğu gibiyiz Selim'le. Turgut, o "şey"i Selim kız olsaydı, Selim'e anlatırdı ya, ben anlatayım diyorum. Turgut yerine. başka? var mıymış böylesi? var mıymıymış? yenilmişe ve gidene çare yoktur bizde. üzülüyor musun hâlâ? üzülmüyorum deme, tabii ki yalan. Virginia üzerine aldığı şala rağmen üşüyor mu hâlâ peki? sen üzülürken üşüyor musun? sen Sevgi misin yoksa? Hikmet'i bırakan ve sürekli üşüyen Sevgi? ne olursa olsun. ne olursa olsun. soğuk kanlı ol. onlara bir şey belli etme. Sevgi hiç belli etmedi. Bilge boşuna bağırdı durdu. bugün iki defa yenildiğini bilmemeliler. bunu bilmeyi hak etmiyorlar: hayır, bu benim karakterim, zavallı ben işte. içimde tuttuğum, dışımda tutamadığım. tam da vazgeçemediğim: insanları önemsesene (içiçiçiçinden), biraz da onları düşünsene (takıntı haline getirmeden, onların acılarına bulaşmadan), onlara adam gibi cevap vermeyi denesene (dalga geçmeden), biraz kendini rahat bıraksana, olmayacak konuları dert edinmekten vazgeçip kahvaltı etmeyi denesene, vapurda çay içmeyi denesene, yanlış otobüse binmeyi denesene.
sonra hayat niye böyle deme. yenilince sus lütfen. olmayacağını kabul ediyorum. ediyoruz. evet. edilmiştir.
bana ne: işte sen bencilciklik çukuru çizgisiz gövde. çabana kurban olduğum iyi hoşsun ama düzelmeyeceksin.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder